Please use this identifier to cite or link to this item:
http://hdl.handle.net/20.500.12564/447
Full metadata record
DC Field | Value | Language |
---|---|---|
dc.contributor.author | Świstak, Jarosław | - |
dc.contributor.author | Dębiec, Aleksandra | - |
dc.contributor.author | Szypowski, Wojciech | - |
dc.contributor.author | Piasecki, Piotr | - |
dc.contributor.author | Brzozowski, Krzysztof | - |
dc.contributor.author | Staszewski, Jacek | - |
dc.contributor.author | Stępień, Adam | - |
dc.date.accessioned | 2021-11-24T09:17:23Z | - |
dc.date.available | 2021-11-24T09:17:23Z | - |
dc.date.issued | 2021 | - |
dc.identifier.citation | Lekarz Wojskowy | pl |
dc.identifier.issn | 0024-0745 | - |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12564/447 | - |
dc.description | Licencja CC-BY-NC-SA | pl |
dc.description.abstract | Częstość występowania, czynniki ryzyka i odległe konsekwencje odruchowego niedociśnienia tętniczego (NDT) po zabiegu stentowania tętnic szyjnych (CAS) nie są dokładnie określone. Przeprowadzono prospektywną analizę z 6-miesięczną obserwacją 30 kolejnych chorych leczonych CAS w prewencji udaru mózgu. U wszystkich wykonano okołozabiegowe 24-godzinne holterowskie monitorowanie ciśnienia tętniczego: NDT zdefiniowano jako okołozabiegowy spadek ciśnienia skurczowego (SBP) <90 mm Hg lub średniego dobowego ciśnienia (MAP) o ≥20%, lub SBP o ≥30 mm Hg względem wartości sprzed zabiegu. Ocena neurologiczna była przeprowadzona 24 godziny po CAS oraz 6 miesięcy po zabiegu. Mediana wieku wyniosła 69 lat, 70% grupy badanej stanowili mężczyźni, u 86% rozpoznano objawowe zwężenie tętnicy szyjnej. U 20 pacjentów (67%) ustalono rozpoznanie NDT, u 43% stwierdzono przejściową bradykardię, a u 30% NDT i bradykardię. Skumulowane średnie pozabiegowe SBP i ciśnienie rozkurczowe (DBP) obniżyły się z wyjściowo 128/67 mm Hg do 108/54 mm Hg (p <0,01), średnia częstotliwość rytmu serca w ciągu dnia (69/min) i nocy (58/min) spadły do odpowiednio 58/min i 49/min (p <0,01). Nie stwierdzono związku pomiędzy NDT a wiekiem, chorobą niedokrwienną serca, zajęciem rozwidlenia tętnicy szyjnej, przebiegiem zabiegu – wielkością balonu, ciśnieniem jego napełniania oraz długością blaszki miażdżycowej. Pacjenci z NDT istotnie rzadziej (p <0,05) byli leczeni blokerami kanału wapniowego (25% vs 70%), częściej mieli stwierdzaną tożstronną do stentu owrzodziałą blaszkę miażdżycową (85% vs 50%) i przeciwstronnie istotne hemodynamicznie zwężenie tętnicy szyjnej wewnętrznej (60% vs 30%). W trakcie 6-miesięcznej obserwacji tylko u jednego pacjenta wystąpiło pogorszenie stanu neurologicznego. Wyniki badania wskazują, że NDT jest częstym zjawiskiem po CAS, ale nie wiąże się z istotnym ryzykiem powikłań neurologicznych. Charakterystyka kliniczna pacjenta i parametry angiograficzne mogą ułatwić ocenę ryzyka wystąpienia NDT. | pl |
dc.language.iso | pl | pl |
dc.relation.ispartofseries | 2021; 99 (4): 162–168; | - |
dc.rights | Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0 Polska | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/pl/ | * |
dc.subject | stentowanie tętnic szyjnych | pl |
dc.subject | udar mózgu | pl |
dc.subject | niestabilność hemodynamiczna | pl |
dc.subject | hipotonia pozabiegowa | pl |
dc.title | Risk factors and frequency of postprocedural hemodynamic instability after carotid artery stent placement | pl |
dc.type | info:eu-repo/semantics/article | pl |
Appears in Collections: | 2021 rok |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
162_01_Debiec_.pdf | 193.39 kB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License