Powikłania urazów układu moczowego – opis przypadków

Abstract

Urazy są najczęstszą przyczyną zgonów wśród dzieci i młodzieży. Szacuje się, że odpowiadają rocznie za śmierć około 830 000 dzieci na świecie. Urazy układu moczowego są stosunkowo rzadkie – stanowią około 3% przyczyn wszystkich hospitalizacji w centrach urazowych. Powstają zazwyczaj na skutek wysokoenergetycznych, tępych urazów jamy brzusznej oraz miednicy i najczęściej współistnieją z innymi obrażeniami narządów wewnętrznych. Urazy jamy brzusznej powodują uszkodzenie górnych pięter układu moczowego – nerek i moczowodów. Mogą być powikłane zaburzeniami hemodynamicznymi, powstaniem urinomy czy też utratą nerki. Urazy miednicy natomiast często współistnieją z uszkodzeniem dolnego piętra dróg moczowych i prowadzą do powikłań śródściennych pęcherza moczowego, zwężenia światła cewki moczowej, nietrzymania moczu czy zaburzeń erekcji. Ponadto konsekwencjami urazów wszystkich pięter układu moczowego mogą być zakażenie układu moczowego, zapalenie tkanek miednicy mniejszej, otrzewnej lub wstrząs septyczny. Do powikłań późnych zalicza się m.in.: kamicę dróg moczowych, refluks pęcherzowo-moczowodowy, wodonercze, a w jego następstwie niewydolność nerek. Do ważnych z perspektywy nefrologicznej następstw urazu kręgosłupa należą także pęcherz neurogenny oraz wtórna do niego dysfunkcja dolnych dróg moczowych.