Analiza potrzeb zdrowotnych populacji dziecięcej imigrantów z Ukrainy, którym udzielono pomocy medycznej w 2023 r. w ramach Centrum Pomocy Medycznej Wojskowego Instytutu Medycznego – Państwowego Instytutu Badawczego w Warszawie

Abstract

Wprowadzenie i cel: Napływ ludności cywilnej (głównie kobiet i dzieci) pochodzenia ukraińskiego spowodowany konfliktem zbrojnym w Ukrainie, zapoczątkowany w lutym 2022 roku, spowodował konieczność opracowywania nowych standardów pomocy medycznej. W tym celu, korzystając z zasobów Wojskowego Instytutu Medycznego – Państwowego Instytutu Badawczego, utworzono Centrum Pomocy Medycznej, działające w okresie od maja do lipca 2023 roku. Na podstawie analizy zgromadzonych danych medycznych pacjentów zgłaszających się do Centrum podjęto próbę zdefiniowania najczęstszych problemów zdrowotnych populacji pediatrycznej imigrantów wojennych z Ukrainy. Materiał i metody: Badaniem objęto dzieci pochodzenia ukraińskiego, mające status uchodźcy wojennego. W ciągu 56 dni działania Centrum udzielono pomocy medycznej 130 pacjentom pediatrycznym, w ramach 211 przeprowadzonych konsultacji lekarskich. Szczegółowej analizie poddano dane demograficzne i epidemiologiczne, bieżące problemy zdrowotne, wywiad chorobowy oraz dokumentację medyczną zgłaszających się dzieci. Wyniki: Najczęstszym powodem zgłoszenia się pacjentów była potrzeba kontynuacji świadczeń/leczenia z powodu przewlekłego problemu zdrowotnego (30%, 64 wizyty). Drugą co do częstości przyczynę zgłoszeń stanowiły infekcje (27%, 56 wizyt). Z wywiadu zebranego od opiekunów wynikało, iż większość (74%) dzieci była szczepiona zgodnie z ukraińskim kalendarzem szczepień, 1% stanowiły dzieci szczepione częściowo, 3% dzieci niezaszczepione, a w 22% przypadków odmówiono odpowiedzi na pytanie dotyczące szczepień. Na podstawie ankiety dotyczącej chorób zakaźnych stwierdzono dwa zachorowania na wirusowe zapalenie wątroby i jedno zachorowanie na gruźlicę. Nie odnotowano HIV/AIDS wśród badanych pacjentów pediatrycznych. Wnioski: Stan zdrowia przybyłych do Polski dzieci pochodzenia ukraińskiego był dobry, nieodbiegający znacząco od populacji polskiej, a ich potrzeby zdrowotne nie różniły się w większości od potrzeb pacjentów polskich. Pacjenci nie prezentowali objawów typowych dla populacji migrantów wojennych. Wyniki przeprowadzonego programu potwierdzają przydatność tworzenia centrów pomocy medycznej dla migrantów jako przestrzeni do fachowej opieki medycznej oraz gromadzenia danych z zakresu zdrowia publicznego.