Please use this identifier to cite or link to this item:
http://hdl.handle.net/20.500.12564/548
Full metadata record
DC Field | Value | Language |
---|---|---|
dc.contributor.author | Grabińska, Agnieszka | - |
dc.contributor.author | Durma, Adam Daniel | - |
dc.contributor.author | Michalczyk, Łukasz | - |
dc.contributor.author | Durma, Anna Celina | - |
dc.contributor.author | Syryło, Tomasz | - |
dc.contributor.author | Ząbkowski, Tomasz | - |
dc.date.accessioned | 2024-01-10T09:48:38Z | - |
dc.date.available | 2024-01-10T09:48:38Z | - |
dc.date.issued | 2023 | - |
dc.identifier.citation | Pediatria i Medycyna Rodzinna | pl |
dc.identifier.issn | 1734-1531 | - |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12564/548 | - |
dc.description | Licencja CC-BY-NC-ND | pl |
dc.description.abstract | Wprowadzenie: Martwicze zapalenie powięzi (zgorzel Fourniera) to bakteryjne zapalenie tkanek podskórnych i skóry obejmujące okolicę krocza i układu moczowo-płciowego. Leczenie choroby jest złożone i wieloetapowe, a ryzyko infekcji ogólnoustrojowej – wysokie. Kluczowy aspekt leczenia stanowi właściwa antybiotykoterapia. Materiał i metody: Analizie poddano przypadki 30 chorych hospitalizowanych z powodu zgorzeli Fourniera. Podjęto próbę stwierdzenia zależności między parametrami laboratoryjnymi, rodzajem patogenów, wzorcami wrażliwości/oporności na antybiotyki oraz wynikami leczenia. Wyniki: Średnia wartość Fournier’s Gangrene Severity Index (FGSI) wyniosła 4,37 ± 2,87. W grupie badanej u 18 (60%) osób rozpoznano infekcję jednym szczepem bakterii, a u 12 (40%) – wieloma szczepami. Najczęściej identyfikowaną bakterią była Escherichia coli, obecna u 17 chorych (53,33% całej grupy) – 50% pacjentów z zakażeniami jednobakteryjnymi i 58,33% z zakażeniami wielobakteryjnymi. Większość bakterii była wrażliwa na piperacylinę–tazobaktam – 22 (73,33%) przypadki, klindamycynę – 20 (66,66%) i metronidazol – 18 (60%). Najwyższy stopień oporności na antybiotyki dotyczył cefuroksymu – 19 (63,33%) przypadków, ciprofloksacyny – 19 (63,33%) i ceftriaksonu – 17 (56,66%). Hospitalizacja trwała średnio 30,03 ± 23,01 dnia. Całkowita śmiertelność wyniosła 13,33% (n = 4). Nie stwierdzono korelacji między rodzajem patogenua długością hospitalizacji lub śmiertelnością. Między analizowanymi podgrupami nie zaobserwowano różnic w parametrach laboratoryjnych, FGSI ani długości hospitalizacji. Wnioski: Skuteczne leczenie zgorzeli Fourniera wymaga jak najszybszego wykonania posiewu z wymazu z rany i zastosowania celowanej antybiotykoterapii. Nie istnieje pojedynczy parametr laboratoryjny, który pozwoliłby określić rokowanie i przewidzieć wyniki leczenia. Między podgrupami chorych z zakażeniami wielo- i jednobakteryjnymi nie wykazano różnic w przebiegu klinicznym i rokowaniu. | pl |
dc.language.iso | pl | pl |
dc.relation.ispartofseries | 19 (3): 229–236;10.15557/PiMR.2023.0039 | - |
dc.subject | E. coli | pl |
dc.subject | martwicze zapalenie powięzi | pl |
dc.subject | zgorzel Fourniera | pl |
dc.subject | bakteryjna infekcja krocza | pl |
dc.subject | urologia | pl |
dc.title | Ocena kliniczna i mikrobiologiczna u chorych na zgorzel Fourniera | pl |
dc.type | info:eu-repo/semantics/article | pl |
Appears in Collections: | 2023 rok |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
artykul (5).pdf | 726.47 kB | Adobe PDF | View/Open |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.