Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/20.500.12564/294
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorPopławska, Katarzyna-
dc.contributor.authorRychlik, Katarzyna-
dc.contributor.authorOmidi, Kurosh-
dc.contributor.authorBędzichowska, Agata-
dc.contributor.authorWawrzyniak, Agata-
dc.contributor.authorKalicki, Bolesław-
dc.date.accessioned2021-08-13T07:13:38Z-
dc.date.available2021-08-13T07:13:38Z-
dc.date.issued2018-
dc.identifier.citationPediatria i Medycyna Rodzinnapl
dc.identifier.issn1734-1531-
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.12564/294-
dc.descriptionLicencja CC BY-NC-NDpl
dc.description.abstractTężyczka to zespół objawów chorobowych związanych ze wzmożoną pobudliwością połączeń nerwowo-mięśniowych. Wyróżnia się tężyczkę jawną i utajoną. Tężyczka jawna, hipokalcemiczna, manifestuje się drętwieniem i parestezjami w zakresie ust, języka, dłoni i stóp oraz napadowymi skurczami mięśni twarzy, rąk i stóp, którym mogą towarzyszyć stany przedomdleniowe oraz omdlenia. Tężyczka utajona, normokalcemiczna, związana z hipomagnezemią lub zasadowicą, objawia się złym samopoczuciem, obniżeniem nastroju, dolegliwościami bólowymi i rozdrażnieniem. Tę postać tężyczki pozwalają rozpoznać charakterystyczne objawy neurologiczne: Chvostka, Trousseau oraz Ibrahima–Lusta. Przyczynami zaburzeń elektrolitowych, które doprowadzają do wystąpienia tężyczki, mogą być nieprawidłowo zbilansowana dieta, choroby przewodu pokarmowego, endokrynologiczne, nefrologiczne, genetyczne oraz powody jatrogenne. Napad tężyczki jawnej wymaga różnicowania z napadem padaczki. W diagnostyce różnicowej tężyczki jawnej należy również wziąć pod uwagę dławicę piersiową, napad migreny lub astmy oskrzelowej, a w przypadku tężyczki utajonej – inną przyczynę omdleń, zaburzeń lękowych lub depresyjnych. Tężyczkę rozpoznaje się na podstawie typowych objawów klinicznych, wyników badań laboratoryjnych oraz badania elektromiograficznego. W przypadku podejrzenia tężyczki utajonej przeprowadza się próby tężyczkowe. Wybór metody leczenia choroby zależy od jej przyczyny. Leczenie tężyczki utajonej polega na suplementacji magnezu i witaminy B6. W leczeniu przyczynowym tężyczki jawnej wykorzystuje się roztwory soli wapnia i magnezu. Zapobieganie napadom tężyczki opiera się na stosowaniu doustnych preparatów wapnia lub magnezu. Suplementację wapnia warto wspomóc podawaniem witaminy D. W niniejszym opracowaniu omówiono trzy przypadki kliniczne: 15-letniej dziewczynki z epizodami omdleń, 17-letniej pacjentki z zasłabnięciami, drętwieniem kończyn górnych i zaburzeniami widzenia oraz 16-letniej dziewczynki z drżeniami rąk, drętwieniami palców rąk, mimowolnymi skurczami mięśni kończyn i kołataniem serca.pl
dc.language.isoplpl
dc.relation.ispartofseries2018, 14 (2), p. 213–221;DOI: 10.15557/PiMR.2018.0022-
dc.subjecttężyczkapl
dc.subjectomdleniapl
dc.subjecthipokalcemiapl
dc.subjecthipomagnezemiapl
dc.subjectzasadowicapl
dc.titleTężyczka jako przyczyna utraty przytomnościpl
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/articlepl
Appears in Collections:2018 rok

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
tezyczka-jako-przyczyna-utraty-przytomnosci.pdf166.44 kBAdobe PDFThumbnail
View/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.